Britanska kraljica Elizabeta II (Elizabeth) i njen suprug princ Filip (Philip), sudbonosno “da” izgovorili su prije pune 72 godine. Upoznali su se 1934. godine na vjenčanju Filipove rodice, princeze Marine i Elizabetinog ujaka, vojvode od Kenta.
Tadašnji poručnik Filip je imao 18 godina, a princeza tek 13. Par se tajno vjerio 1946. godine, i to je bila kontroverzna odluka jer su se Elizabetini roditelji protivili njenoj udaji smatrajući da je sa svojih 20 godina još mlada. Vjerenički prsten je bio raskošan, imao je veliki dijamant u sredini, koji je bio okružen manjim dijamantima.
Filip i Elizabeta su dalji rođaci, ali u ono vrijeme nije bilo neuobičajeno vjenčati se unutar kruga kraljevskih porodica, a sve to da bi se zadržala “čistoća plave krvi”.
Poručnik Filip se odrekao grčke i danske krune, postao je naturalizovani Britanac i promijenio je svoje prezime u Filip Mauntbaten (Mountbatten). Kraljevski par se vjenčao 20. novembra 1947. godine u Vestminsterskoj opatiji.
Biograf kraljevske porodice A.N. Vilson (Wilson) je tokom nastupa na književnom festivalu u Čeltenemu otkrio jedan od neočekivanijih razloga zbog kojih je Elizabeta II upozorena da se ne udaje za svog rođaka u trećem koljenu, Filipa Mauntbatena.
Vojvoda od Edinburga poznat je po svojim šalama i po svom “što na umu, to na drumu” ponašanju i iskazivanju mišljenja bez obzira na protokol, što mu mnogi zamjeraju. Biograf Vilson tvrdi da su zbog toga Elizabeti savjetovali da se ne udaje za Filipa “jer je on previše duhovit za nju”.
– Kraljica je veoma rezervirana i vrijedna osoba. On nije, princ Filip je bio pomorski oficir i veoma je duhovit – ističe A. N. Vilson.
Kraljevski savjetnici protivili su se ovom braku i zbog toga što je princ rođen van Ujedinjenog kraljevstva, a nije imao ni “značajniju finansijsku podlogu”. Uz sve to, njegove su se sestre udale za njemačke plemiće koji su imali veze s nacistima.
Elizabetina vjenčanica boje slonovače izrađena od satena i ukrašena sa preko 10.000 bisera uvezenih iz SAD, i srebrenim nitima, nosila je potpis kraljevskog dizajnera Normana Hartnela (Hartnell). Haljina je imala široko isječeni dekolte, duge rukave i šlep dug gotovo četiri metra.
Izrada haljine je trajala šest mjeseci, a poseban ukras vjenčanici dao je izvezeni til.
Na glavi je imala jednostavnu krunu koja je pridržavala veo od svile, od posebne važnosti je bio za Elizabetu, jer ga je pozajmila od svoje majke. Bidermajer je bio napravljen od bijelih orhideja i grančica mirte koje je i kraljica Viktorija (Victoria) koristila za svoj bidermajer.
Svadbena torta je bila velika atrakcija, visoka devet metara i teška čak 500 kilograma. Napravljena je od sastojaka dobivenih iz Australije, a rezana je Filipovim mačem.
Više od dvije hiljade ljudi bilo je prisutno na vjenčanju Elizabete i Filipa.
To je bila prva kraljevska svečanost nakon završetka Drugog svetskog rata, pa je vjenčanje proslavljeno širom svijeta. Kraljevski par ima četvero djece, princa Čarlsa (Charles) prestolonasljednika (vojvodu od Velsa), princezu Anu (Anna), princa Endrjua (Andrew) (vojvodu od Jorka) i princa Edvarda (Edward) (grofa od Veseksa).
Elizabeta i Filip imaju svako svoju spavaću sobu, ali sobe su povezane tako da mogu da biraju da li će spavati u istom krevetu ili odvojeno. Kako je rekla njihova rodica lejdi Pamela Mauntbaten: “Ne moraš da trpiš da neko hrče ili stavlja nogu preko tvoje. Divno je kad možeš da biraš.”
