Više puta sam vam spominjala jednačenje suglasnika po zvučnosti, odnosno glasovnu promjenu u kojoj se jedan pored drugog nađu dva suglasnika različita po zvučnosti, te se prvi suglasnik zamjenjuje svojim (zvučnim ili bezvučnim) parnjakom.

Zbog ove glasovne promjene često smo u nedoumici kako šta napisati, a tako je i s pridjevom besciljan, koji nas stavlja u dilemu da li ga napisati s glasom Z ili glasom S. Ovaj pridjev nastao je od prefiksa bez + ciljan. A kada se zvučni glas Z nađe ispred bezvučnog C, prelazi u svoj bezvučni parnjak S. 

Tako dobivamo ispravan oblik besciljan, a isto vrijedi i u prilogu besciljno te imenici besciljnost.