Kada su se sarajevski "Studenti" 5. aprila 1979. godine popeli na košarkaški "krov" Evrope, niko nije mogao ni slutiti da će deceniju poslije, na taj datum, početi opsada grada u koji su donijeli titulu prvaka Evrope. 

I eto, historija je htjela da agresori baš 5. aprila 1992. godine započnu najdužu opsadu jednog grada u modernoj historiji. 

Tačno 13 godina nakon što je tim legendarnog Bogdana Boše Tanjevića u Grenoblu savladao Emerson iz Varesea i oduševio Evropu, a usrećio sve Jugoslovene, počela je krvava borba Sarajlija za goli život i odbranu grada. 

Tog 5. aprila 1992. godine na mostu Vrbanja, tokom protestne šetnje za mir, pale su i prve žrtve suludog projekta podjele Bosne i stvaranja "Velike Srbije". 

Suada Dilberović i Olga Sučić bile su među 40.000 Sarajlija koji su se okupili na demonstracijama za mir, vjerujući da će sačuvati jedinstvo. 

Ali, snajperisti s okolnih objekata o miru nisu razmišljali. 

I dok su snajperisti pucali na goloruke civile, JNA, paravojne formacije i odmetnuti pripadnici MUP-a RBiH napali su Policijsku školu na Vracama. 

Tog dana pala je još jedna žrtva. Poginuo je šesnaestogodišnji Samir Mišić, učenik Policijske škole.