Čarls Robert Darvin (Charles Darwin), britanski biolog i osnivač moderne teorije o evoluciji, umro je prije tačno 141 godinu, 19. aprila 1882. Svoje ideje o promjenjivosti vrsta Darvin je objavio u djelu „Bilješke o transmutaciji vrsta“.

Reakcije na Darvinovu knjigu bile su veoma negativne. Neki biolozi spočitavali su mu da ne može dokazati svoje hipoteze, drugi su kritizirali njegovu koncepciju o razvijanju različitih vrsta iz jedne. Ali, najžešći napadi na Darvinovu teoriju dolazili su od crkvenih predstavnika, koji su mu spočitavali da teorija o prirodnoj selekciji poriče utjecaj Boga na stvaranje čovjeka i stavlja čovjeka na isti nivo sa životinjama.

Ipak, Darvinovi savremenici prepoznali su važnost njegovog rada te je izbaran u Kraljevsko društvo, 1839., i u Francusku akademiju nauka, 1878. godine. 

Pjesnički prvak romantizma

Na današnji dan 1824. godine, umro je Lord Džordž Gordon Bajron (George Byron), pjesnički prvak engleskog romantizma, koji je stekao svjetsku književnu slavu romantičnim epom „Čajld Harold“, poemom „Don Žuan“ i poetskim dramama „Manfred“ i „Kain“.

Iako se rodio kao deklarirani aristokrata, te postao lord već u 10. godini, Bajron je po prirodi bio buntovnik i slobodoumnih nazora. Njegov život i djela, a naročito slobodarski pjesnički duh engleskog buntovnika nadahnuli su mnoge velike pesnike, popur Puškina, Ljermontova, Lamartina...

Bajronov idealizam, njegova «svetski bol» i sudbina, učinili su ga jednom od najvećih figura romantizma, književnog pravca koji se rodio kao reakcija na strahovladu razuma, reda i poretka.

Podjela Osmanskog carstva

Mirovna Konferencija u San Remu o podjeli Osmanskog carstva, počela je 19. aprila 1920. godine, a trajala do 26. aprila. Na konferenciji su učestvovali najviši predstavnici savezničih sila (Velike Britanije, Francuske, Italije i Japana), pobjednika Prvog svjetskog rata. Tako su sile Antante s mandatom Lige naroda odlučivale o sudbini poraženog Osmanskog carstva. Najvažniji zaključak te konferencije bilo je davanje mandata Velikoj Britaniji u Palestini.

Otkrio nuklearnu energiju

Pjer Kiri (Pierre Curie), francuski fizičar i hemičar, 19. aprila 1906. godine, preminuo je u saobraćajnoj nesreći. Doktorirao je na Univerzitetu u Parizu u Francuskoj 1895., kada je imenovan na mjesto profesora fizike. Te godine se oženio Marijom, s kojom je nastavio naučni rad, pa su, 1898., zajedno otkrili radioaktivne elemente polonij (Po) i radij (Ra), koje su dobili iz uranija (U).

Supružnici Pjer i Marija Kiri su s Antoanom Anrijem Bekerelom (Antoine Henri Becquerel), koji je otkrio radioaktivnost, dobili Nobelovu nagradu za fiziku 1903. godine. Iste godine Kraljevsko društvo u Londonu supružnike Kiri nagradilo je medaljom, a Pjer je 1905. godine postao član Francuske akademije nauka.

Pjer Kiri je istraživao i emisije zračenja radioaktivnih supstanci te pomoću magnetnih polja uspio da pokaže da su neke emisije pozitivno naelektrisane, neke negativne, a neke neutralne. Oni odgovaraju alfa, beta i gama zračenju.

A sa svojim učenikom Albertom Labordom (Laborde) Kiri je otkrio nuklearnu energiju, identificirajući kontinuiranu emisiju toplote iz čestica radija.