Autoimune bolesti, dakle bolesti cijelog organizma, zahvataju i kožu lica, a često se prvo i jave baš tu. Kod autoimmunih bolesti u organizmu se stvaraju posebni produkti, tzv. antitijela, koja razaraju sopstvene ćelije, odnosno sopstveni organizam.
Plačna maska
Uzrok toj pojavi do danas nauka nije uspjela do kraja razjasnisiti. Zato su to još neizlječive bolesti. U te bolesti, pored ostalih, ubrajaju se dermatomiozitis, eritematodes i sistemska sklerodermija. Promjene na koži lica kod dermatomizitisa manifestiraju se crvenilom i otokom kože cijelog lica.
Otečeni, crveni, obrazi i otečeni, crveni, podbuhli, očni kapci ostavljaju utisak kao da je osoba dugo plakala i daju izgled licu koji se opisuje kao plačna maska. Uz ove promjene na licu, javljaju se iste takve promjene na mišićićima ekstremiteta, odnosno na poprečnoprugastim mišićima.
Istovremeno je prisutna slabost poprečnoprugastih mišića pa osoba teško stoji na nogama, a slabost gornjih ekstremiteta je tako izražena da se osoba ne može sama počešljati.
Za razliku od dermatomiozitisa, kod sistemske sklerodermije situacija s kožom lica i izgledom kompletnog lica, sasvim je suprotna. Koža je žućkaste boje, tvrda, nos je ušiljen, očni se kapci skvračavaju i postaju prekratki da prekriju cijelu očnu jabučicu. Nos je stanjen i ušiljen.
Takav izgled stare dermatologe, kada još nisu znali precizno šta se dešava u koži, podsjećao je na ptičiju glavu i otuda izraz koji se još uvijek zadržao za ovakvo lice, tzv. ptičije lice. Iste takve promjene dešavaju se na koži cijelog tijela, koža postaje pretjesna. Zato se na okracjima, kao što su prsti, kako ruku tako i nogu, zatim na laktovima javljaju rane koje ne mogu spontano zarasti.
Unutrašnji organi
Kao i kod sistemskog eritematodesa, promjene na licu su samo jedna od manifestacija bolesti koja napada cijeli organizam, a naročito su po život opasne promjene na unutrašnjim organima.
Kod sistesmog eritematodesa, koža lica je difuzno crvena, otečena i peruta se. Kod tzv. kutanog ili kožnog eritematodesa, koji za razliku od sistemskog eritematodesa, kao što mu i ime kaže, zahvata uglavnom kožu, najčešće se javljaju brojne, poput otočića crvene, tvrde, zadebljane promjene na čijoj se površini nalaze srebrene ljuske koje su adherentne za kožu.
Skidanje ljuski
Pokušaj mehaničkog skidanja ljuski kod eritematodesa praćen je jakim bolom i praktično ih je nemoguće odstraniti. Ove promjene, nakon adekvatne sistemske terapije, iza sebe ostavljaju ružne ožiljke koji su stare dermatologe podsjećali na ugriz vuka, pa otuda i stari naziv za ovu bolest lupus eritematodes (vučije crvenilo).
Zaustavljanje progresije
Sve ove bolesti su vrlo ozbiljna, do danas neizlječiva oboljenja. Ali, odgovarajućom sistemskog terapijom može se bar donekle zaustaviti dalja progresija ovih nimalo bezazlenih oboljenja.